ปิยะวรรณ บัวสุวรรณ

เด็ก เหมือนต้นกล้าเล็ก ๆ ที่ซึมซับรับความรู้ ที่พวกเขาจะนำไปใช้ได้ในอนาคต

ครูเปีย แต่เดิมเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านท่าไม้ทอง ต.ศรีเทพ อ.ศรีเทพ จ.เพชรบูรณ์ เมื่อได้ไปทำงานที่นั่น เธอเห็นว่า ที่ดินที่ทำการเกษตรรอบข้างโรงเรียน ปลูกพืชเชิงเดี่ยว ฉีดพ่นสารเคมีมาก จึงตระหนักถึงพิษภัยที่นักเรียนได้รับ เมื่อรู้จักคำว่า “เศรษฐกิจพอเพียง” จึงสนใจศึกษาอย่างจริงจัง ได้เข้าอบรมที่ศูนย์กสิกรรมธรรมชาติมาบเอื้อง มูลนิธิข้าวขวัญ และศึกษาดูงานที่โรงเรียนบ้านโป่งเกตุ จ.สระบุรี 

ครูเปีย ได้นำนักเรียนไปร่วมกิจกรรมของโครงการฯ ตั้งแต่ปีที่ 2 (พ.ศ.2557) โดยไปปลูกป่าที่บ้านหินโง่น อ.หล่มเก่า จ.เพชรบูรณ์ และในปี 2558 ซึ่งเป็นปีที่ 3 โครงการฯ เข้ามาทำกิจกรรมที่โรงเรียนบ้านท่าไม้ทอง โดยขุดคลองไส้ไก่ และเพาะกล้าไม้ เธอเห็นว่า แนวทางนี้จะสร้างความยั่งยืนได้ จึงส่งเสริมให้ทำอย่างจริงจัง เด็ก ๆ ก็จะได้เรียนรู้ไปด้วย รวมถึงชาวบ้านในชุมชน ก็หันมาปลูกพืชผักอาหารมากขึ้น และลดการใช้เคมีได้มาก

เมื่อย้ายมาที่โรงเรียนบ้านแก่งหินปูน ก็พบว่า ชุมชนที่นี่ส่วนใหญ่ยากจน เมื่อเห็นว่า พื้นที่ของโรงเรียนมีมาก จึงคิดจะทำให้เกิดประโยชน์สูงสุด ครูเปียนำศาสตร์พระราชามาใช้ที่นี่อีกครั้ง สร้างโคก หนอง นา ปลูกป่า 3 อย่าง ประโยชน์ 4 อย่าง ปลูกมันญี่ปุ่น ปลูกกล้วย ทำนา และเลี้ยงไก่อารมณ์ดี ซึ่งสามารถนำผลผลิตมาเสริมอาหารกลางวัน จากนั้นจึงบูรณาการลงไปในวิชาเรียน เป็นการให้เด็กได้เรียนรู้ และสามารถนำไปทำต่อที่บ้าน ซึ่งเป็นการปูรากฐานให้กับอนาคต ครูเปียมีเป้าหมายที่จะทำให้ที่นี่เป็นศูนย์การเรียนรู้ศาสตร์พระราชาของชุมชน เพื่อสร้างความยั่งยืนให้กับตัวเอง ชุมชน และประเทศชาติ

นอกจากที่โรงเรียนแล้ว ครูเปียยังได้ทำแปลงนาที่บ้าน ซึ่งได้พานักเรียนไปเรียนรู้ ดูดอกข้าว และสอนการผสมพันธุ์ข้าว ซึ่งเด็ก ๆ ซึมซับ สนุกกับมัน และนำกลับไปทำที่บ้าน